Usuwanie mięczaka zakaźnego

Bez względu na przyczyny pojawienia się zmian skórnych, leczenie mięczaka zakaźnego przebiega tak samo. Możemy smarować zmiany preparatami zawierającymi wodorotlenek potasu, ale ze względu na żrący charakter substancji, trzeba aplikować je bardzo precyzyjnie. Proces gojenia jest długotrwały i nie zawsze udaje się pozbyć wszystkich grudek – zwłaszcza te największe albo usytuowane w trudnych miejscach (powieka, dół pachowy) są oporne na leczenie farmakologiczne.

Profesjonalne podejście do leczenia zakłada, że pacjenci, którym nie pomagają preparaty do stosowania miejscowego, mogą szukać alternatyw. Dobre i trwałe efekty daje krioterapia lub zabieg laserowy. Zmian trzeba się pozbyć nie tylko dlatego, że szpecą, a rozdrapywane mogą prowadzić do wtórnych zakażeń. Także z tego powodu, że mięczak jest zakaźny i możemy stać się źródłem zarażenia dla innych ludzi.

Zanim dermatolog postawi diagnozę, pacjenci z objawami mięczaka zakaźnego często słyszą od lekarza pierwszego kontaktu, że trapiące ich zmiany skórne to prosaki, kaszaki lub stan zapalny skóry. Ordynowane leki, głównie maści antybiotykowe, nie pomagają, a rozdrapywanie czy usuwanie na siłę zmian skórnych prowadzi jedynie do powstawania blizn oraz… ponownego ich pojawiania się w tych samych miejscach.

Rozpoznanie mięczaka zakaźnego to zadanie dla dobrego dermatologa. Charakterystyczne zmiany skórne – grudki z dziurką w środku – nie mają żadnej treści, którą można by wycisną czy w jakikolwiek sposób usunąć w domowych warunkach. Wirus mięczaka zakaźnego, bo to on odpowiada za powstanie zmian, może zaatakować każdego, zwłaszcza osoby o obniżonej odporności. Grupy wysokiego ryzyka to sportowcy, masażyści, pracownicy publicznych basenów, ale także dzieci przebywające w przedszkolach.